Reklama tvornice salama Korhec
U okviru novog projekta Gradskog muzeja Subotica pod nazivom Pogled u prošlost, jednom u dve nedelje u posebno izrađenom izlogu koji se nalazi sa desne strane glavnog ulaza, prolaznicima će biti predstavljen jedan muzejski predmet iz zbirki našeg muzeja.
Inicijativa omogućava sugrađanima da otkriju, a muzeju da prikaže bogatstvo zbirki i predmete koji nisu deo trenutnih muzejskih postavki. Istorijski i kulturni kontekst eksponata će biti prikazan kroz prateći tekst na ekranima u samom izlogu. Projekat omogućava fokusiranje na pojedinačne predmete iz zbirki na svojstven način.
Miloš Babić?: Reklama tvornice salama Korhec, oko 1930 (Istorijsko odelenje, diapozitiv, 85×85 mm)
I ovu reklamu na diapozitivu, kao i druge slične reklame prikazivao je Aleksandar Lifka u svom bioskopu pred projekcijama filmova. Miloš Babić (Novi Segedin, 1904 ‒ Beograd, 1968) slikar sa subotičkim korenima, jedan od vodećih grafičkih dizajnera nove južnoslovenske države je u svojim radovima primenjivao likovna rešenja avantgarde. Korhec ga je angažovao i drugim prilikama.
Julije Korhec (Stari Bečej, 1899 ‒ Subotica, 1973) prve korake u samostalnom vođenju mesarskog posla načinio je već kao šesnaestogodišnji mladić, na ime starijeg brata Mihajla je registrovana njegova prva radnja u rodnom gradu. Nakon rata, 1921. godine dolazi u Suboticu i kupuje od istaknutog subotičkog mesara Reže Sabadoša kuću sa mesarskom radionicom i opremom (Jugovićeva 6). Ovlaštenje za mesarsku i kobasičarsku radnju izdato mu je 1922. godine. Kupovinom placa sa izgorelim objektima bivšeg “Olga-mlina” 1927. godine (Paje Kujundžića 128-130, danas ulica Braće Radića kod Prozivke), krenuće u izgradnju svoje radionice za preradu mesa sa modernom opremom. Naredne godine uvozi iz Mađarske novu opremu za hlađenje. Tokom 1928. godine već proizvodi, a u 1929. godini kapacitet prerade u pogonu je bio 50 komada svinja dnevno, praveći razne kobasičarske proizvode. Posebno je bio čuven po izradi zimskih salama. U gradu je držao 5 prodavnica, a od 1931. godine filijale u Novom Sadu, Somboru, Starom Bečeju, Zrenjaninu i Senti. Tokom 1938. godine prebacuje proizvodnju u Čoku, u fabriku salama i kobasičarske robe, koju je izgradio sa ortakom Đorđem Lederer. Početkom 1941. godine prijavio je prekid rada. Sreski sud u Subotici 1945. godine je doneo odluku o konfiskaciji njegove celokupne nepokretne imovine.
